Duinroos

In een duinpan wil zij zichzelf schilderen

liefst donkerroze

en in een eenzaamheid, krom van wind

het hoge, canvaswitte  

voorhoofd

alleen gestreeld door lichtblond helmgras

weg

van haar  (gebarsten) glazen muiltjes

roodharige sprookjeszusters (3)

bebloed spinnenwiel…

met enkel nog de tederheid van haar penseel

en soms een huppelend duinkonijn

En als ik dan de meeuwen krijsen hoor

of de golfslag van de branding

dan zal ik komen

met op mijn kop, meeuwwit

een doornenkroon

als voor een Kruisiging (afzichtelijk)

op een (onaf) zee-

gezicht