Wij, mensen
zijn wolven in schaapskleren
die
brullen van verdriet…
Brullen wolven? Dacht het niet
Wij wolven komen pas voorgoed
terug
als er ook weer Roodkapjes zijn…
In het bos
schuilt nog een laatste wolf
op je vraag: Waar is
Roodkapje?
opent hij zijn
regenjas…
Wolf, jij, die draagt de vacht
van mijn duisternis
Franciscus van Assisi
laat je knielen
zoals Franciscus
voor het Lam!
conclusie :
‘Homo homini lupus’
de mens is de mens
een Wolfgang
zonder Amadeus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten