Vannacht
bevond ik mij op het terras
van
tennisclub Verlangen
en
ook zeventienjarige blondine was daar
de
langbenige
die
wij, Gymnasiasten, bewonderend Helena noemden
Vriendschap, Liefde waren zoals in een
droom behoort
Alleen,
wij dronken nu Champagne Brut
niet
langer Cassis of Grenadine
of
Seven Up…
Scholieren
uit de Jaren 50 bleken plots Onsterfelijken
Athanatoi met tennisrackets!
Maar
heel het helblond haar van de First Lady
van Troje
was
nog even golvend lang als vroeger
En
ook dezelfde lach kleurde haar wangen
Tussen
onze Homerusboeken, roodbruin gekaft
prijkten
de heuvels van het Krijtland in de verte
als
onze toekomst, oneindig jade…
Hoe
was het mogelijk, na zoveel jaren Carboon-
tijdperk,
verenigd in de droom
op
de Olympus van de tennisclub Verlangen
met
Menelaos’ vrouw, Paris’ concubine
En
roetvingerig
Heerlen al zolang verlaten
O, Mijnstad van mijn ruggenmerg
Carboonzwart Troje
aan een Mergel-
Gele zee…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten