maandag 8 februari 2016

Ode aan de Limbourgeoisie


God was in mijn jeugd in Zuid-Limburg
een vriendelijk soort Dikke Bertha
een constante picknick
tussen de brokaten heuvels
vol mollige tantes in rokken van Hoempapa

& kleine, donzen ooms Pierre Kemp, de zon
stralend, aan een gouden ketting in hun vestzak
van hun zondagse zwarte pak

en o, o, de radde, regenteske regenbogen
van hun toverbaltongen
zaterdagsavonds voor de Regionale Omroep Zuid!

Zondagen waren toen als Belgische pralines
in zorgvuldig goudpapier gewikkeld:
Gouverneurs en Staatsmijndirecteuren
met oogwit als Wieckse Witte

En bisschop Gulielmus Cognac- met-een-Ei  in Roermond
zat er alsmaar te wachten op Een Nog Beter Leven!
Gods eigen schattige mopshond
die, als uit zijn onderbuik, op paarlemoeren vleugels
zijn Engel zich klapwiekend verhief
om een sepia Boodschap

het bol, rooms-onschuldig gezicht
in de kersenvlaai stak
aldus camouflerend de Heilige Geest van zijn wind….

En doordeweeks op de Sphinx en de Mosa bogen zich
de arbeidsters, vol van genade & lapis lazuli glazuur 
over tableaus van Charles Eyck & Edmund Bellefroid

En op Vastenavond _ de maan bleek als een hostie
mochten zij hossen onder gemaskerde naakten
dronken van zaad

naar de Hel!


Geen opmerkingen: